nakinđúriti
nakinđúriti (se, koga, što) svrš. 〈prez. nakìnđūrīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. nakìnđūren〉,
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nakinđuriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nakinđurim |
| 2. | nakinđuriš |
| 3. | nakinđuri |
| množina | |
| 1. | nakinđurimo |
| 2. | nakinđurite |
| 3. | nakinđure |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nakinđurit ću |
| 2. | nakinđurit ćeš |
| 3. | nakinđurit će |
| množina | |
| 1. | nakinđurit ćemo |
| 2. | nakinđurit ćete |
| 3. | nakinđurit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | nakinđurih |
| 2. | nakinđuri |
| 3. | nakinđuri |
| množina | |
| 1. | nakinđurismo |
| 2. | nakinđuriste |
| 3. | nakinđuriše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nakinđurio sam |
| 2. | nakinđurio si |
| 3. | nakinđurio je |
| množina | |
| 1. | nakinđurili smo |
| 2. | nakinđurili ste |
| 3. | nakinđurili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nakinđurio |
| 2. | bio si nakinđurio |
| 3. | bio je nakinđurio |
| množina | |
| 1. | bili smo nakinđurili |
| 2. | bili ste nakinđurili |
| 3. | bili su nakinđurili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nakinđuri |
| množina | |
| 1. | nakinđurimo |
| 2. | nakinđurite |
| glagolski prilog prošli | |
| nakinđurivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nakinđurio, nakinđurila, nakinđurilo | |
| nakinđurili, nakinđurile, nakinđurila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nakinđuren, nakinđurena, nakinđureno | |
| nakinđureni, nakinđurene, nakinđurena | |
Etimologija
✧ na- + v. kinđuriti
