támniti
támniti (što) nesvrš. 〈prez. -īm, pril. sad. -nēći, gl. im. -mnjēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
tamniti | |
prezent | |
jednina | |
1. | tamnim |
2. | tamniš |
3. | tamni |
množina | |
1. | tamnimo |
2. | tamnite |
3. | tamne |
futur | |
jednina | |
1. | tamnit ću |
2. | tamnit ćeš |
3. | tamnit će |
množina | |
1. | tamnit ćemo |
2. | tamnit ćete |
3. | tamnit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | tamnjah |
2. | tamnjaše |
3. | tamnjaše |
množina | |
1. | tamnjasmo |
2. | tamnjaste |
3. | tamnjahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | tamnio sam |
2. | tamnio si |
3. | tamnio je |
množina | |
1. | tamnili smo |
2. | tamnili ste |
3. | tamnili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam tamnio |
2. | bio si tamnio |
3. | bio je tamnio |
množina | |
1. | bili smo tamnili |
2. | bili ste tamnili |
3. | bili su tamnili |
imperativ | |
jednina | |
2. | tamni |
množina | |
1. | tamnimo |
2. | tamnite |
glagolski prilog sadašnji | |
tamneći | |
glagolski pridjev aktivni | |
tamnio, tamnila, tamnilo | |
tamnili, tamnile, tamnila | |
glagolski pridjev pasivni | |
tamnjen, tamnjena, tamnjeno | |
tamnjeni, tamnjene, tamnjena |