imitírati
imitírati (koga, što) nesvrš. 〈prez. imìtīrām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| imitirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | imitiram |
| 2. | imitiraš |
| 3. | imitira |
| množina | |
| 1. | imitiramo |
| 2. | imitirate |
| 3. | imitiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | imitirat ću |
| 2. | imitirat ćeš |
| 3. | imitirat će |
| množina | |
| 1. | imitirat ćemo |
| 2. | imitirat ćete |
| 3. | imitirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | imitirah |
| 2. | imitiraše |
| 3. | imitiraše |
| množina | |
| 1. | imitirasmo |
| 2. | imitiraste |
| 3. | imitirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | imitirao sam |
| 2. | imitirao si |
| 3. | imitirao je |
| množina | |
| 1. | imitirali smo |
| 2. | imitirali ste |
| 3. | imitirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam imitirao |
| 2. | bio si imitirao |
| 3. | bio je imitirao |
| množina | |
| 1. | bili smo imitirali |
| 2. | bili ste imitirali |
| 3. | bili su imitirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | imitiraj |
| množina | |
| 1. | imitirajmo |
| 2. | imitirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| imitirajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| imitirao, imitirala, imitiralo | |
| imitirali, imitirale, imitirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| imitiran, imitirana, imitirano | |
| imitirani, imitirane, imitirana | |
Definicija
svjesnim nastojanjem činiti ono što drugi čini, činiti po uzoru na koga drugoga; oponašati
Etimologija
✧ lat. imitari: oponašati
