informírati
informírati dv. 〈prez. infòrmīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| informirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | informiram |
| 2. | informiraš |
| 3. | informira |
| množina | |
| 1. | informiramo |
| 2. | informirate |
| 3. | informiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | informirat ću |
| 2. | informirat ćeš |
| 3. | informirat će |
| množina | |
| 1. | informirat ćemo |
| 2. | informirat ćete |
| 3. | informirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | informirah |
| 2. | informiraše |
| 3. | informiraše |
| množina | |
| 1. | informirasmo |
| 2. | informiraste |
| 3. | informirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | informirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | informirao sam |
| 2. | informirao si |
| 3. | informirao je |
| množina | |
| 1. | informirali smo |
| 2. | informirali ste |
| 3. | informirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam informirao |
| 2. | bio si informirao |
| 3. | bio je informirao |
| množina | |
| 1. | bili smo informirali |
| 2. | bili ste informirali |
| 3. | bili su informirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | informiraj |
| množina | |
| 1. | informirajmo |
| 2. | informirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| informirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| informiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| informirao, informirala, informiralo | |
| informirali, informirale, informirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| informiran, informirana, informirano | |
| informirani, informirane, informirana | |
Definicija
| 1. | (koga, što) dati/davati informaciju, obavijestiti/obavještavati, u više smjerova razmjenjivati informacije posredstvom novina, televizije i drugih medija |
| 2. | (se) tražiti informaciju, dobiti informaciju; obavijestiti/obavještavati se |
Etimologija
✧ njem. informieren ← lat. informare: oblikovati
