aludírati
aludírati (na što, na koga) dv. 〈prez. alùdīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| aludirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | aludiram |
| 2. | aludiraš |
| 3. | aludira |
| množina | |
| 1. | aludiramo |
| 2. | aludirate |
| 3. | aludiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | aludirat ću |
| 2. | aludirat ćeš |
| 3. | aludirat će |
| množina | |
| 1. | aludirat ćemo |
| 2. | aludirat ćete |
| 3. | aludirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | aludirah |
| 2. | aludiraše |
| 3. | aludiraše |
| množina | |
| 1. | aludirasmo |
| 2. | aludiraste |
| 3. | aludirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | aludirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | aludirao sam |
| 2. | aludirao si |
| 3. | aludirao je |
| množina | |
| 1. | aludirali smo |
| 2. | aludirali ste |
| 3. | aludirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam aludirao |
| 2. | bio si aludirao |
| 3. | bio je aludirao |
| množina | |
| 1. | bili smo aludirali |
| 2. | bili ste aludirali |
| 3. | bili su aludirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | aludiraj |
| množina | |
| 1. | aludirajmo |
| 2. | aludirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| aludirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| aludiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| aludirao, aludirala, aludiralo | |
| aludirali, aludirale, aludirala | |
Definicija
nabaciti/nabacivati aluziju, (na)praviti aluzije; (na)ciljati na što ili koga, natuknuti [iako nigdje ne piše, aludira se da u unapređivanju suradnje ništa nije učinjeno]
Etimologija
✧ vidi àlūzija
