fȏrma
fȏrma ž 〈G mn -ā/-ī〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | forma |
| G | forme |
| D | formi |
| A | formu |
| V | formo |
| L | formi |
| I | formom |
| množina | |
| N | forme |
| G | forama / forma / formi |
| D | formama |
| A | forme |
| V | forme |
| L | formama |
| I | formama |
Definicija
| 1. | vanjska strana, vanjština nekog predmeta; izgled, oblik |
| 2. | predmet koji služi za davanje oblika; kalup, model |
| 3. | a. procedura koja je ustanovljena običajima ili propisima b. način ophođenja, izražavanja i sl. [valja uvijek zadovoljiti formu] |
| 4. | sport trenutačna sprema natjecatelja, kondicija [biti u dobroj/lošoj formi] |
| 5. | razg. psihička i fizička kondicija [ispasti iz forme izgubiti volju, fizičku ili drugu spremu za što]; stanje |
| 6. | fil. nutarnji određujući i usavršavajući princip egzistencije bilo koje određene esencije [forma kao bit stvari i prva supstancija (Aristotel)]; figura, struktura |
| 7. | inform. ustroj ili izgled jedinice podataka (datoteke i sl.), teksta u tekst-procesoru i sl. |
Sintagma
∆ čista forma umjetničko djelo u kojem u potpunosti prevladava oblik
Frazeologija
⃟ forme radi tek da se udovolji potrebi ili običaju;
u pisanoj formi izložiti tako da se napiše;
u zakonskoj formi u obliku zakona
u pisanoj formi izložiti tako da se napiše;
u zakonskoj formi u obliku zakona
Etimologija
✧ lat. ≃ formalis: koji se odnosi na formu ≃ formans: oblikovni ← formare: oblikovati
