gȇnīj
gȇnīj m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | genij |
| G | genija |
| D | geniju |
| A | genija |
| V | geniju / genije |
| L | geniju |
| I | genijem / genijom |
| množina | |
| N | geniji |
| G | genija |
| D | genijima |
| A | genije |
| V | geniji |
| L | genijima |
| I | genijima |
Definicija
| 1. | izvanredna snaga duha, intelekta, mašte, inventivnosti; duh, nadarenost |
| 2. | onaj koji ima vrlo velike duhovne i umne sposobnosti, veliki stvaralački um; genijalac |
| 3. | poseban ili prevladavajući duh, atmosfera, u nekom vremenu, na prostoru ili u skupini ljudi [genij vremena] |
| 4. | pov. rel. u starih Rimljana duh očeva kućnog ognjišta, muška figura kao simbol obitelji ili obiteljskog klana (tj. duh čuvar), pojavljuje se u obliku zmije ili kao mladić koji se žrtvuje; tek kasnije dobiva današnje značenje |
Etimologija
✧ lat. genius: duh, zaštitničko božanstvo
