gnjúriti
gnjúriti (, se) nesvrš. 〈prez. -īm (se), pril. sad. -rēći (se), gl. im. -rēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
gnjuriti | |
prezent | |
jednina | |
1. | gnjurim |
2. | gnjuriš |
3. | gnjuri |
množina | |
1. | gnjurimo |
2. | gnjurite |
3. | gnjure |
futur | |
jednina | |
1. | gnjurit ću |
2. | gnjurit ćeš |
3. | gnjurit će |
množina | |
1. | gnjurit ćemo |
2. | gnjurit ćete |
3. | gnjurit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | gnjurah |
2. | gnjuraše |
3. | gnjuraše |
množina | |
1. | gnjurasmo |
2. | gnjuraste |
3. | gnjurahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | gnjurio sam |
2. | gnjurio si |
3. | gnjurio je |
množina | |
1. | gnjurili smo |
2. | gnjurili ste |
3. | gnjurili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam gnjurio |
2. | bio si gnjurio |
3. | bio je gnjurio |
množina | |
1. | bili smo gnjurili |
2. | bili ste gnjurili |
3. | bili su gnjurili |
imperativ | |
jednina | |
2. | gnjuri |
množina | |
1. | gnjurimo |
2. | gnjurite |
glagolski prilog sadašnji | |
gnjureći | |
glagolski pridjev aktivni | |
gnjurio, gnjurila, gnjurilo | |
gnjurili, gnjurile, gnjurila | |
glagolski pridjev pasivni | |
gnjuren, gnjurena, gnjureno | |
gnjureni, gnjurene, gnjurena |
1. | gnjurati (se) |
2. | roniti |