abrogácija
abrogácija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | abrogacija |
| G | abrogacije |
| D | abrogaciji |
| A | abrogaciju |
| V | abrogacijo |
| L | abrogaciji |
| I | abrogacijom |
| množina | |
| N | abrogacije |
| G | abrogacija |
| D | abrogacijama |
| A | abrogacije |
| V | abrogacije |
| L | abrogacijama |
| I | abrogacijama |
Definicija
pravn. ukidanje ili opoziv zakonskog propisa novim zakonskim propisom [provesti/izvesti/obaviti abrogaciju]; poništenje, ukinuće, opr. derogacija
Etimologija
✧ ab- + lat. rogatio: molba, prošnja ≃ abrogare: ukidati
