ekskludírati
ekskludírati (koga, što) dv. 〈prez. eksklùdīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. eksklùdīrān, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ekskludirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ekskludiram |
| 2. | ekskludiraš |
| 3. | ekskludira |
| množina | |
| 1. | ekskludiramo |
| 2. | ekskludirate |
| 3. | ekskludiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ekskludirat ću |
| 2. | ekskludirat ćeš |
| 3. | ekskludirat će |
| množina | |
| 1. | ekskludirat ćemo |
| 2. | ekskludirat ćete |
| 3. | ekskludirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ekskludirah |
| 2. | ekskludiraše |
| 3. | ekskludiraše |
| množina | |
| 1. | ekskludirasmo |
| 2. | ekskludiraste |
| 3. | ekskludirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ekskludirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ekskludirao sam |
| 2. | ekskludirao si |
| 3. | ekskludirao je |
| množina | |
| 1. | ekskludirali smo |
| 2. | ekskludirali ste |
| 3. | ekskludirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ekskludirao |
| 2. | bio si ekskludirao |
| 3. | bio je ekskludirao |
| množina | |
| 1. | bili smo ekskludirali |
| 2. | bili ste ekskludirali |
| 3. | bili su ekskludirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ekskludiraj |
| množina | |
| 1. | ekskludirajmo |
| 2. | ekskludirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ekskludirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| ekskludiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ekskludirao, ekskludirala, ekskludiralo | |
| ekskludirali, ekskludirale, ekskludirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ekskludiran, ekskludirana, ekskludirano | |
| ekskludirani, ekskludirane, ekskludirana | |
Definicija
| 1. | isključiti/isključivati, izuzeti/izuzimati |
| 2. | v. eliminirati |
| 3. | (is)tjerati, (iz)gnati, (pro)tjerati (iz zemlje, države itd.) |
Etimologija
✧ njem. exkludieren ≃ lat. excludere: isključiti ≃ eks- + claudere: zatvoriti
