Cȉganin
Cȉganin m 〈N mn Cȉgani〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | Ciganin |
| G | Ciganina |
| D | Ciganinu |
| A | Ciganina |
| V | Ciganine |
| L | Ciganinu |
| I | Ciganinom |
| množina | |
| N | Cigani |
| G | Cigana |
| D | Ciganima |
| A | Cigane |
| V | Cigani |
| L | Ciganima |
| I | Ciganima |
Definicija
razg.
| 1. | v. Romi |
| 2. | (ciganin) pren. pejor. a. onaj koji se stalno seli; nomad b. onaj koji je sklon sitnim prevarama |
| 3. | (mn) pat. bolest kože koja se dobiva na koljenima i potkoljenicama od izravnog utjecaja vatre s ognjišta (Cutis marmorata vascularis seu pigmentosa a calore) |
Sintagma
∆ bijeli Ciganin pov. Ciganin koji nije više nomad, nastanjuje se u gradu i bavi zanatom, s vremenom zaboravlja jezik Roma (u Bosni po vjeri musliman, u Srbiji i Makedoniji pravoslavac);
crni Ciganin pov. onaj koji živi nomadskim životom; čergar
crni Ciganin pov. onaj koji živi nomadskim životom; čergar
Frazeologija
⃟ Ciganin hvali svoga konja (svaki Ciganin (Cigo) svoga konja hvali) svatko hvali svoje (proizvode, ono što prodaje, ono ili onoga do čega ili do koga mu je stalo da se proda, da uspije u društvu i sl.)
Onomastika
♦ pr. (etnonimska ili češće nadimačka, po boji kose ili puti): Cȉgan (Čakovec), Cìganek (Koprivnica), Cìganić (Zelina), Cigánović (600, Lika, Podravina), Cígić (430, Ozalj, Zagora)
