čáčak
čáčak m 〈G -čka, N mn -čki, G čȃčākā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | čačak |
| G | čačka |
| D | čačku |
| A | čačak |
| V | čačku |
| L | čačku |
| I | čačkom |
| množina | |
| N | čačci |
| G | čačaka |
| D | čačcima |
| A | čačke |
| V | čačci |
| L | čačcima |
| I | čačcima |
Definicija
reg.
| 1. | grude po putu od smrznutog ili osušenog blata (u Slavoniji), usp. čagalj1 |
| 2. | oštro kamenje koje viri iz zemlje po putu (u Dalmaciji) |
Etimologija
✧ ≃ prasl. *čьkati: bosti, udarati (rus. čkat', češ. čkáti)
