dèbljati
dèbljati (se) nesvrš. 〈prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
debljati | |
prezent | |
jednina | |
1. | debljam |
2. | debljaš |
3. | deblja |
množina | |
1. | debljamo |
2. | debljate |
3. | debljaju |
futur | |
jednina | |
1. | debljat ću |
2. | debljat ćeš |
3. | debljat će |
množina | |
1. | debljat ćemo |
2. | debljat ćete |
3. | debljat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | debljah |
2. | debljaše |
3. | debljaše |
množina | |
1. | debljasmo |
2. | debljaste |
3. | debljahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | debljao sam |
2. | debljao si |
3. | debljao je |
množina | |
1. | debljali smo |
2. | debljali ste |
3. | debljali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam debljao |
2. | bio si debljao |
3. | bio je debljao |
množina | |
1. | bili smo debljali |
2. | bili ste debljali |
3. | bili su debljali |
imperativ | |
jednina | |
2. | debljaj |
množina | |
1. | debljajmo |
2. | debljajte |
glagolski prilog sadašnji | |
debljajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
debljao, debljala, debljalo | |
debljali, debljale, debljala | |
glagolski pridjev pasivni | |
debljan, debljana, debljano | |
debljani, debljane, debljana |
1. | (koga, što) činiti debljim a. gojiti (o osobama) b. toviti (o životinjama, o osobama pejor.) c. v. debeliti (1) |
2. | (se) gojiti se, debeliti se |