devastírati
devastírati (što) dv. 〈prez. devàstīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, prid. trp. devàstīrān, gl. im. -ānje〉
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| devastirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | devastiram |
| 2. | devastiraš |
| 3. | devastira |
| množina | |
| 1. | devastiramo |
| 2. | devastirate |
| 3. | devastiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | devastirat ću |
| 2. | devastirat ćeš |
| 3. | devastirat će |
| množina | |
| 1. | devastirat ćemo |
| 2. | devastirat ćete |
| 3. | devastirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | devastirah |
| 2. | devastiraše |
| 3. | devastiraše |
| množina | |
| 1. | devastirasmo |
| 2. | devastiraste |
| 3. | devastirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | devastirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | devastirao sam |
| 2. | devastirao si |
| 3. | devastirao je |
| množina | |
| 1. | devastirali smo |
| 2. | devastirali ste |
| 3. | devastirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam devastirao |
| 2. | bio si devastirao |
| 3. | bio je devastirao |
| množina | |
| 1. | bili smo devastirali |
| 2. | bili ste devastirali |
| 3. | bili su devastirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | devastiraj |
| množina | |
| 1. | devastirajmo |
| 2. | devastirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| devastirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| devastiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| devastirao, devastirala, devastiralo | |
| devastirali, devastirale, devastirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| devastiran, devastirana, devastirano | |
| devastirani, devastirane, devastirana | |