devèrati
devèrati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| deverati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | deveram |
| 2. | deveraš |
| 3. | devera |
| množina | |
| 1. | deveramo |
| 2. | deverate |
| 3. | deveraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | deverat ću |
| 2. | deverat ćeš |
| 3. | deverat će |
| množina | |
| 1. | deverat ćemo |
| 2. | deverat ćete |
| 3. | deverat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | deverah |
| 2. | deveraše |
| 3. | deveraše |
| množina | |
| 1. | deverasmo |
| 2. | deveraste |
| 3. | deverahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | deverao sam |
| 2. | deverao si |
| 3. | deverao je |
| množina | |
| 1. | deverali smo |
| 2. | deverali ste |
| 3. | deverali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam deverao |
| 2. | bio si deverao |
| 3. | bio je deverao |
| množina | |
| 1. | bili smo deverali |
| 2. | bili ste deverali |
| 3. | bili su deverali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | deveraj |
| množina | |
| 1. | deverajmo |
| 2. | deverajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| deverajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| deverao, deverala, deveralo | |
| deverali, deverale, deverala | |
Definicija
reg. boriti se sa životnim teškoćama; kuburiti
Etimologija
✧ vidi dȅver
