disponírati
disponírati (kim, čim) dv. 〈prez. dispònīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| disponirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | disponiram |
| 2. | disponiraš |
| 3. | disponira |
| množina | |
| 1. | disponiramo |
| 2. | disponirate |
| 3. | disponiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | disponirat ću |
| 2. | disponirat ćeš |
| 3. | disponirat će |
| množina | |
| 1. | disponirat ćemo |
| 2. | disponirat ćete |
| 3. | disponirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | disponirah |
| 2. | disponiraše |
| 3. | disponiraše |
| množina | |
| 1. | disponirasmo |
| 2. | disponiraste |
| 3. | disponirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | disponirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | disponirao sam |
| 2. | disponirao si |
| 3. | disponirao je |
| množina | |
| 1. | disponirali smo |
| 2. | disponirali ste |
| 3. | disponirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam disponirao |
| 2. | bio si disponirao |
| 3. | bio je disponirao |
| množina | |
| 1. | bili smo disponirali |
| 2. | bili ste disponirali |
| 3. | bili su disponirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | disponiraj |
| množina | |
| 1. | disponirajmo |
| 2. | disponirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| disponirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| disponiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| disponirao, disponirala, disponiralo | |
| disponirali, disponirale, disponirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| disponiran, disponirana, disponirano | |
| disponirani, disponirane, disponirana | |
Definicija
| 1. | izvršiti/izvršavati dispoziciju |
| 2. | raspolagati (kim, čim), imati na raspolaganju (što) |
Etimologija
✧ vidi dispozícija
