diskontinuìtēt
diskontinuìtēt m 〈G diskontinuitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | diskontinuitet |
| G | diskontinuiteta |
| D | diskontinuitetu |
| A | diskontinuitet |
| V | diskontinuitete |
| L | diskontinuitetu |
| I | diskontinuitetom |
| množina | |
| N | diskontinuiteti |
| G | diskontinuiteta |
| D | diskontinuitetima |
| A | diskontinuitete |
| V | diskontinuiteti |
| L | diskontinuitetima |
| I | diskontinuitetima |
Definicija
| 1. | svojstvo onoga što je diskontinuirano; isprekidanost, nepovezanost, opr. kontinuitet |
| 2. | meteor. nagla promjena vrijednosti nekog meteorološkog elementa između dvije susjedne točke |
Sintagma
∆ Mohorovičićev diskontinuitet geol. sloj na dubini od 55 km od površine Zemlje gdje je utvrđen porast brzine seizmičkih valova
Etimologija
✧ njem. Diskontinuität, srlat. discontinuatio ≃ discontinuus: nepovezan
