dopisívati se
dopisívati se (s kim) nesvrš. 〈prez. dopìsujēm se, pril. sad. dopìsujūći se, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| dopisivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | dopisujem |
| 2. | dopisuješ |
| 3. | dopisuje |
| množina | |
| 1. | dopisujemo |
| 2. | dopisujete |
| 3. | dopisuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | dopisivat ću |
| 2. | dopisivat ćeš |
| 3. | dopisivat će |
| množina | |
| 1. | dopisivat ćemo |
| 2. | dopisivat ćete |
| 3. | dopisivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | dopisivah |
| 2. | dopisivaše |
| 3. | dopisivaše |
| množina | |
| 1. | dopisivasmo |
| 2. | dopisivaste |
| 3. | dopisivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | dopisivao sam |
| 2. | dopisivao si |
| 3. | dopisivao je |
| množina | |
| 1. | dopisivali smo |
| 2. | dopisivali ste |
| 3. | dopisivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam dopisivao |
| 2. | bio si dopisivao |
| 3. | bio je dopisivao |
| množina | |
| 1. | bili smo dopisivali |
| 2. | bili ste dopisivali |
| 3. | bili su dopisivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | dopisuj |
| množina | |
| 1. | dopisujmo |
| 2. | dopisujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| dopisujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| dopisivao, dopisivala, dopisivalo | |
| dopisivali, dopisivale, dopisivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| dopisivan, dopisivana, dopisivano | |
| dopisivani, dopisivane, dopisivana | |
Definicija
pisati pisma i primati odgovore, razmjenjivati pisma i dopise, voditi prepisku s kim, voditi korespondenciju
Etimologija
✧ vidi dopísati
