vènuti
vènuti () nesvrš. 〈prez. vȅnēm, pril. sad. -nūći, gl. im. vènjēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| venuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | venem |
| 2. | veneš |
| 3. | vene |
| množina | |
| 1. | venemo |
| 2. | venete |
| 3. | venu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | venut ću |
| 2. | venut ćeš |
| 3. | venut će |
| množina | |
| 1. | venut ćemo |
| 2. | venut ćete |
| 3. | venut će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | venjah |
| 2. | venjaše |
| 3. | venjaše |
| množina | |
| 1. | venjasmo |
| 2. | venjaste |
| 3. | venjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | venuo sam |
| 2. | venuo si |
| 3. | venuo je |
| množina | |
| 1. | venuli smo |
| 2. | venuli ste |
| 3. | venuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam venuo |
| 2. | bio si venuo |
| 3. | bio je venuo |
| množina | |
| 1. | bili smo venuli |
| 2. | bili ste venuli |
| 3. | bili su venuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | veni |
| množina | |
| 1. | venimo |
| 2. | venite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| venući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| venuo, venula, venulo | |
| venuli, venule, venula | |
Definicija
| 1. | gubiti svježinu; sahnuti (o biljkama) |
| 2. | pren. gubiti snagu, zdravlje, fizički slabiti |
Frazeologija
⃟ venuti (za kim, za čim) patiti (za kim, za čim)
Etimologija
✧ prasl. *vędnǫti (rus. vjánut', češ. vadnouti)
