tlȍ
tlȍ sr 〈G tlȁ, N mn tlȁ, G tálā, D L I tlȉma〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | tlo |
| G | tla |
| D | tlu |
| A | tlo |
| V | tlo |
| L | tlu |
| I | tlom |
| množina | |
| N | tla |
| G | tala / tla |
| D | tlima |
| A | tla |
| V | tla |
| L | tlima |
| I | tlima |
Definicija
| 1. | površina zemljišta ili druga osnovna površina (po kojoj se hoda, na kojoj se što podiže i sl.) [čvrsto tlo; sklisko tlo; na hrvatskom tlu; na rodnom tlu] |
| 2. | geol. površinski sloj Zemljine kore koji se sastoji od mineralne i organske tvari, vode i zraka |
Sintagma
∆ čvrsto tlo zemlja u odnosu na zrak ili kopno u odnosu na more
Frazeologija
⃟ biti na svom tlu dobro uspijevati, osjećati se sigurno;
gubiti tlo pod nogama, izmiče mu tlo ispod nogu gubiti oslonac, podršku, sigurnost;
pasti na plodno tlo dati rezultata, imati učinka (o idejama, zamislima, učenjima itd.)
gubiti tlo pod nogama, izmiče mu tlo ispod nogu gubiti oslonac, podršku, sigurnost;
pasti na plodno tlo dati rezultata, imati učinka (o idejama, zamislima, učenjima itd.)
Etimologija
✧ prasl. *tьlo (rus. tlo, polj. tło), lit. tilės: podne daske u čamcu
