ùgledati
ùgledati (koga, što) svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. rad. ùgledao, prid. trp. ùgledān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ugledati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ugledam |
| 2. | ugledaš |
| 3. | ugleda |
| množina | |
| 1. | ugledamo |
| 2. | ugledate |
| 3. | ugledaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ugledat ću |
| 2. | ugledat ćeš |
| 3. | ugledat će |
| množina | |
| 1. | ugledat ćemo |
| 2. | ugledat ćete |
| 3. | ugledat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ugledah |
| 2. | ugledaše |
| 3. | ugledaše |
| množina | |
| 1. | ugledasmo |
| 2. | ugledaste |
| 3. | ugledahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ugledao sam |
| 2. | ugledao si |
| 3. | ugledao je |
| množina | |
| 1. | ugledali smo |
| 2. | ugledali ste |
| 3. | ugledali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ugledao |
| 2. | bio si ugledao |
| 3. | bio je ugledao |
| množina | |
| 1. | bili smo ugledali |
| 2. | bili ste ugledali |
| 3. | bili su ugledali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ugledaj |
| množina | |
| 1. | ugledajmo |
| 2. | ugledajte |
| glagolski prilog prošli | |
| ugledajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ugledao, ugledala, ugledalo | |
| ugledali, ugledale, ugledala | |
Definicija
u času vidjeti [ugledati pticu na grani]; opaziti, spaziti, primijetiti
Frazeologija
⃟ ugledati se (u koga) poći za čijim primjerom, upraviti svoje postupke po ugledu na koga ili što;
ugledati svijet 1. doći na svijet, roditi se 2. retor. biti objavljen (o knjizi)
ugledati svijet 1. doći na svijet, roditi se 2. retor. biti objavljen (o knjizi)
Etimologija
✧ u- + v. glȅdati
