událjiti
událjiti (se) svrš. 〈prez. ùdāljīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. ùdāljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| udaljiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | udaljim |
| 2. | udaljiš |
| 3. | udalji |
| množina | |
| 1. | udaljimo |
| 2. | udaljite |
| 3. | udalje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | udaljit ću |
| 2. | udaljit ćeš |
| 3. | udaljit će |
| množina | |
| 1. | udaljit ćemo |
| 2. | udaljit ćete |
| 3. | udaljit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | udaljih |
| 2. | udalji |
| 3. | udalji |
| množina | |
| 1. | udaljismo |
| 2. | udaljiste |
| 3. | udaljiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | udaljio sam |
| 2. | udaljio si |
| 3. | udaljio je |
| množina | |
| 1. | udaljili smo |
| 2. | udaljili ste |
| 3. | udaljili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam udaljio |
| 2. | bio si udaljio |
| 3. | bio je udaljio |
| množina | |
| 1. | bili smo udaljili |
| 2. | bili ste udaljili |
| 3. | bili su udaljili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | udalji |
| množina | |
| 1. | udaljimo |
| 2. | udaljite |
| glagolski prilog prošli | |
| udaljivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| udaljio, udaljila, udaljilo | |
| udaljili, udaljile, udaljila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| udaljen, udaljena, udaljeno | |
| udaljeni, udaljene, udaljena | |
Definicija
| 1. | (koga, što) naredbom ili oštrim riječima istjerati iz prostora, prostorije; odstraniti, otjerati, otpustiti, isključiti, istjerati, izbaciti [udaljiti iz igre] |
| 2. | (se) a. otići, ukloniti se; odmaći se, odvojiti se, izgubiti se b. skrenuti s predmeta o kojem je riječ, prijeći na izlaganje o drugim stvarima c. ne biti više prisan, blizak; postati dalek, otuđiti se |
Frazeologija
⃟ udaljiti se od istine ne govoriti istinu, lagati
