zagústiti
zagústiti svrš. 〈prez. zàgūstīm, pril. pr. -īvši, prid. rad. zagústio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zagustiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zagustim |
| 2. | zagustiš |
| 3. | zagusti |
| množina | |
| 1. | zagustimo |
| 2. | zagustite |
| 3. | zaguste |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zagustit ću |
| 2. | zagustit ćeš |
| 3. | zagustit će |
| množina | |
| 1. | zagustit ćemo |
| 2. | zagustit ćete |
| 3. | zagustit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | zagustih |
| 2. | zagusti |
| 3. | zagusti |
| množina | |
| 1. | zagustismo |
| 2. | zagustiste |
| 3. | zagustiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zagustio sam |
| 2. | zagustio si |
| 3. | zagustio je |
| množina | |
| 1. | zagustili smo |
| 2. | zagustili ste |
| 3. | zagustili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zagustio |
| 2. | bio si zagustio |
| 3. | bio je zagustio |
| množina | |
| 1. | bili smo zagustili |
| 2. | bili ste zagustili |
| 3. | bili su zagustili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zagusti |
| množina | |
| 1. | zagustimo |
| 2. | zagustite |
| glagolski prilog prošli | |
| zagustivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zagustio, zagustila, zagustilo | |
| zagustili, zagustile, zagustila | |
Definicija
| 1. | (što) konstr. učiniti gustim |
| 2. | () pren. postati pun opasnosti, težak, nesavladiv (o stanju, položaju, situaciji) |
Etimologija
✧ za- + v. gẉst
