zȃstara
zȃstara ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | zastara |
| G | zastare |
| D | zastari |
| A | zastaru |
| V | zastaro |
| L | zastari |
| I | zastarom |
| množina | |
| N | zastare |
| G | zastara |
| D | zastarama |
| A | zastare |
| V | zastare |
| L | zastarama |
| I | zastarama |
Definicija
pravn. gubitak prava na izvršenje sankcije za kazneno djelo nakon propisanog vremena (zbog nečinjenja, nekorištenja, nevršenja i sl.) [nastupa zastara]
Etimologija
✧ za- + v. stȁr
