zanòsiti
zanòsiti (se) nesvrš. 〈prez. zànosīm (se), pril. sad. -sēći (se), gl. im. zànošēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| zanositi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | zanosim |
| 2. | zanosiš |
| 3. | zanosi |
| množina | |
| 1. | zanosimo |
| 2. | zanosite |
| 3. | zanose |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | zanosit ću |
| 2. | zanosit ćeš |
| 3. | zanosit će |
| množina | |
| 1. | zanosit ćemo |
| 2. | zanosit ćete |
| 3. | zanosit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | zanošah |
| 2. | zanošaše |
| 3. | zanošaše |
| množina | |
| 1. | zanošasmo |
| 2. | zanošaste |
| 3. | zanošahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | zanosio sam |
| 2. | zanosio si |
| 3. | zanosio je |
| množina | |
| 1. | zanosili smo |
| 2. | zanosili ste |
| 3. | zanosili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam zanosio |
| 2. | bio si zanosio |
| 3. | bio je zanosio |
| množina | |
| 1. | bili smo zanosili |
| 2. | bili ste zanosili |
| 3. | bili su zanosili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | zanosi |
| množina | |
| 1. | zanosimo |
| 2. | zanosite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| zanoseći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| zanosio, zanosila, zanosilo | |
| zanosili, zanosile, zanosila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| zanošen, zanošena, zanošeno | |
| zanošeni, zanošene, zanošena | |
Definicija
| 1. | v. zanijeti |
| 2. | () govoriti drugi jezik sa stranim naglaskom, izgovorom ili drugim pojedinostima |
| 3. | (se čime) oduševljavati se čime, biti obuzet idejom, zamišlju, bavljenjem čime |
Etimologija
✧ vidi zànijēti
