komplicírati
komplicírati (što) dv. 〈prez. komplìcīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| komplicirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | kompliciram |
| 2. | kompliciraš |
| 3. | komplicira |
| množina | |
| 1. | kompliciramo |
| 2. | komplicirate |
| 3. | kompliciraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | komplicirat ću |
| 2. | komplicirat ćeš |
| 3. | komplicirat će |
| množina | |
| 1. | komplicirat ćemo |
| 2. | komplicirat ćete |
| 3. | komplicirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | komplicirah |
| 2. | kompliciraše |
| 3. | kompliciraše |
| množina | |
| 1. | komplicirasmo |
| 2. | kompliciraste |
| 3. | komplicirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | komplicirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | komplicirao sam |
| 2. | komplicirao si |
| 3. | komplicirao je |
| množina | |
| 1. | komplicirali smo |
| 2. | komplicirali ste |
| 3. | komplicirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam komplicirao |
| 2. | bio si komplicirao |
| 3. | bio je komplicirao |
| množina | |
| 1. | bili smo komplicirali |
| 2. | bili ste komplicirali |
| 3. | bili su komplicirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | kompliciraj |
| množina | |
| 1. | komplicirajmo |
| 2. | komplicirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| komplicirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| kompliciravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| komplicirao, komplicirala, kompliciralo | |
| komplicirali, komplicirale, komplicirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| kompliciran, komplicirana, komplicirano | |
| komplicirani, komplicirane, komplicirana | |
Definicija
| 1. | (u)činiti što zapletenim, teškim za rješavanje ili razumijevanje; zamrsiti, zapetljati |
| 2. | razg. ponašati se i komunicirati na vrlo težak način |
Etimologija
✧ njem. komplizieren ≃ lat. complicatus ← complicare: zapetljati
