komandírati
komandírati (kome, kime, čemu, čime) dv. 〈prez. komàndīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| komandirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | komandiram |
| 2. | komandiraš |
| 3. | komandira |
| množina | |
| 1. | komandiramo |
| 2. | komandirate |
| 3. | komandiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | komandirat ću |
| 2. | komandirat ćeš |
| 3. | komandirat će |
| množina | |
| 1. | komandirat ćemo |
| 2. | komandirat ćete |
| 3. | komandirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | komandirah |
| 2. | komandiraše |
| 3. | komandiraše |
| množina | |
| 1. | komandirasmo |
| 2. | komandiraste |
| 3. | komandirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | komandirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | komandirao sam |
| 2. | komandirao si |
| 3. | komandirao je |
| množina | |
| 1. | komandirali smo |
| 2. | komandirali ste |
| 3. | komandirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam komandirao |
| 2. | bio si komandirao |
| 3. | bio je komandirao |
| množina | |
| 1. | bili smo komandirali |
| 2. | bili ste komandirali |
| 3. | bili su komandirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | komandiraj |
| množina | |
| 1. | komandirajmo |
| 2. | komandirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| komandirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| komandiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| komandirao, komandirala, komandiralo | |
| komandirali, komandirale, komandirala | |
Definicija
| 1. | zapovjediti/zapovijedati, izdati/izdavati zapovijedi |
| 2. | dovesti/voditi, upravljati, imati pod komandom [komandirati divizijom] |
Etimologija
✧ njem. kommandieren ≃ lat. *commandare ← commendare: komandirati
