komàndīr
komàndīr m 〈G komandíra〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | komandir |
| G | komandira |
| D | komandiru |
| A | komandira |
| V | komandiru |
| L | komandiru |
| I | komandirom |
| množina | |
| N | komandiri |
| G | komandira |
| D | komandirima |
| A | komandire |
| V | komandiri |
| L | komandirima |
| I | komandirima |
Definicija
onaj koji vodi manju vojnu, policijsku i drugu jedinicu (ob. radnu); zapovjednik
Etimologija
✧ vidi komandírati
