konsònant
konsònant m 〈G mn -nātā〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | konsonant |
| G | konsonanta |
| D | konsonantu |
| A | konsonant |
| V | konsonante |
| L | konsonantu |
| I | konsonantom |
| množina | |
| N | konsonanti |
| G | konsonanata / konsonanta |
| D | konsonantima |
| A | konsonante |
| V | konsonanti |
| L | konsonantima |
| I | konsonantima |
Definicija
gram. glas koji se artikulira uz poluzatvoren ili zatvoren glasovni prolaz; suglasnik, opr. vokal
Etimologija
✧ njem. Konsonant ← lat. consonans: suglasan
