porèmetiti
porèmetiti (što) svrš. 〈prez. porèmetīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. porèmećen〉
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| poremetiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | poremetim | 
| 2. | poremetiš | 
| 3. | poremeti | 
| množina | |
| 1. | poremetimo | 
| 2. | poremetite | 
| 3. | poremete | 
| futur | |
| jednina | |
| 1. | poremetit ću | 
| 2. | poremetit ćeš | 
| 3. | poremetit će | 
| množina | |
| 1. | poremetit ćemo | 
| 2. | poremetit ćete | 
| 3. | poremetit će | 
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | poremetih | 
| 2. | poremeti | 
| 3. | poremeti | 
| množina | |
| 1. | poremetismo | 
| 2. | poremetiste | 
| 3. | poremetiše | 
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | poremetio sam | 
| 2. | poremetio si | 
| 3. | poremetio je | 
| množina | |
| 1. | poremetili smo | 
| 2. | poremetili ste | 
| 3. | poremetili su | 
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam poremetio | 
| 2. | bio si poremetio | 
| 3. | bio je poremetio | 
| množina | |
| 1. | bili smo poremetili | 
| 2. | bili ste poremetili | 
| 3. | bili su poremetili | 
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | poremeti | 
| množina | |
| 1. | poremetimo | 
| 2. | poremetite | 
| glagolski prilog prošli | |
| poremetivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| poremetio, poremetila, poremetilo | |
| poremetili, poremetile, poremetila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| poremećen, poremećena, poremećeno | |
| poremećeni, poremećene, poremećena | |