porèmetiti
porèmetiti (što) svrš. 〈prez. porèmetīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. porèmećen〉
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| poremetiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | poremetim |
| 2. | poremetiš |
| 3. | poremeti |
| množina | |
| 1. | poremetimo |
| 2. | poremetite |
| 3. | poremete |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | poremetit ću |
| 2. | poremetit ćeš |
| 3. | poremetit će |
| množina | |
| 1. | poremetit ćemo |
| 2. | poremetit ćete |
| 3. | poremetit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | poremetih |
| 2. | poremeti |
| 3. | poremeti |
| množina | |
| 1. | poremetismo |
| 2. | poremetiste |
| 3. | poremetiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | poremetio sam |
| 2. | poremetio si |
| 3. | poremetio je |
| množina | |
| 1. | poremetili smo |
| 2. | poremetili ste |
| 3. | poremetili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam poremetio |
| 2. | bio si poremetio |
| 3. | bio je poremetio |
| množina | |
| 1. | bili smo poremetili |
| 2. | bili ste poremetili |
| 3. | bili su poremetili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | poremeti |
| množina | |
| 1. | poremetimo |
| 2. | poremetite |
| glagolski prilog prošli | |
| poremetivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| poremetio, poremetila, poremetilo | |
| poremetili, poremetile, poremetila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| poremećen, poremećena, poremećeno | |
| poremećeni, poremećene, poremećena | |