prestúpiti
prestúpiti (, što) svrš. 〈prez. prèstūpīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prèstūpljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prestupiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prestupim |
| 2. | prestupiš |
| 3. | prestupi |
| množina | |
| 1. | prestupimo |
| 2. | prestupite |
| 3. | prestupe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prestupit ću |
| 2. | prestupit ćeš |
| 3. | prestupit će |
| množina | |
| 1. | prestupit ćemo |
| 2. | prestupit ćete |
| 3. | prestupit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prestupih |
| 2. | prestupi |
| 3. | prestupi |
| množina | |
| 1. | prestupismo |
| 2. | prestupiste |
| 3. | prestupiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prestupio sam |
| 2. | prestupio si |
| 3. | prestupio je |
| množina | |
| 1. | prestupili smo |
| 2. | prestupili ste |
| 3. | prestupili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prestupio |
| 2. | bio si prestupio |
| 3. | bio je prestupio |
| množina | |
| 1. | bili smo prestupili |
| 2. | bili ste prestupili |
| 3. | bili su prestupili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prestupi |
| množina | |
| 1. | prestupimo |
| 2. | prestupite |
| glagolski prilog prošli | |
| prestupivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prestupio, prestupila, prestupilo | |
| prestupili, prestupile, prestupila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prestupljen, prestupljena, prestupljeno | |
| prestupljeni, prestupljene, prestupljena | |
Definicija
| 1. | zakoračiti preko čega (granice, praga); prijeći (što) |
| 2. | prekršiti neki propis, zakon; izvršiti prijestup |
| 3. | sport nagaziti odraznu dasku ili graničnu liniju, usp. prijestup (2) |
Frazeologija
⃟ neću mu nogom prestupiti neću mu više nikada doći u kuću (u ljutnji, uvrijeđenosti);
prestupiti preko praga retor. ući u čiju kuću, pohoditi ga
prestupiti preko praga retor. ući u čiju kuću, pohoditi ga
Etimologija
✧ pre-1 + v. stupiti
