presuđívati
presuđívati (što) nesvrš. 〈prez. presùđujēm, pril. sad. presùđujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| presuđivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | presuđujem |
| 2. | presuđuješ |
| 3. | presuđuje |
| množina | |
| 1. | presuđujemo |
| 2. | presuđujete |
| 3. | presuđuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | presuđivat ću |
| 2. | presuđivat ćeš |
| 3. | presuđivat će |
| množina | |
| 1. | presuđivat ćemo |
| 2. | presuđivat ćete |
| 3. | presuđivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | presuđivah |
| 2. | presuđivaše |
| 3. | presuđivaše |
| množina | |
| 1. | presuđivasmo |
| 2. | presuđivaste |
| 3. | presuđivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | presuđivao sam |
| 2. | presuđivao si |
| 3. | presuđivao je |
| množina | |
| 1. | presuđivali smo |
| 2. | presuđivali ste |
| 3. | presuđivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam presuđivao |
| 2. | bio si presuđivao |
| 3. | bio je presuđivao |
| množina | |
| 1. | bili smo presuđivali |
| 2. | bili ste presuđivali |
| 3. | bili su presuđivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | presuđuj |
| množina | |
| 1. | presuđujmo |
| 2. | presuđujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| presuđujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| presuđivao, presuđivala, presuđivalo | |
| presuđivali, presuđivale, presuđivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| presuđivan, presuđivana, presuđivano | |
| presuđivani, presuđivane, presuđivana | |
Etimologija
✧ vidi presúditi
