opasívati
opasívati (se, koga) nesvrš. 〈prez. opàsujēm (se), pril. sad. opàsujūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| opasivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | opasujem |
| 2. | opasuješ |
| 3. | opasuje |
| množina | |
| 1. | opasujemo |
| 2. | opasujete |
| 3. | opasuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | opasivat ću |
| 2. | opasivat ćeš |
| 3. | opasivat će |
| množina | |
| 1. | opasivat ćemo |
| 2. | opasivat ćete |
| 3. | opasivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | opasivah |
| 2. | opasivaše |
| 3. | opasivaše |
| množina | |
| 1. | opasivasmo |
| 2. | opasivaste |
| 3. | opasivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | opasivao sam |
| 2. | opasivao si |
| 3. | opasivao je |
| množina | |
| 1. | opasivali smo |
| 2. | opasivali ste |
| 3. | opasivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam opasivao |
| 2. | bio si opasivao |
| 3. | bio je opasivao |
| množina | |
| 1. | bili smo opasivali |
| 2. | bili ste opasivali |
| 3. | bili su opasivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | opasuj |
| množina | |
| 1. | opasujmo |
| 2. | opasujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| opasujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| opasivao, opasivala, opasivalo | |
| opasivali, opasivale, opasivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| opasivan, opasivana, opasivano | |
| opasivani, opasivane, opasivana | |
Etimologija
✧ vidi opàsati
