opíjati
opíjati (se, čime) nesvrš. 〈prez. òpījām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
opijati | |
prezent | |
jednina | |
1. | opijam |
2. | opijaš |
3. | opija |
množina | |
1. | opijamo |
2. | opijate |
3. | opijaju |
futur | |
jednina | |
1. | opijat ću |
2. | opijat ćeš |
3. | opijat će |
množina | |
1. | opijat ćemo |
2. | opijat ćete |
3. | opijat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | opijah |
2. | opijaše |
3. | opijaše |
množina | |
1. | opijasmo |
2. | opijaste |
3. | opijahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | opijao sam |
2. | opijao si |
3. | opijao je |
množina | |
1. | opijali smo |
2. | opijali ste |
3. | opijali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam opijao |
2. | bio si opijao |
3. | bio je opijao |
množina | |
1. | bili smo opijali |
2. | bili ste opijali |
3. | bili su opijali |
imperativ | |
jednina | |
2. | opijaj |
množina | |
1. | opijajmo |
2. | opijajte |
glagolski prilog sadašnji | |
opijajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
opijao, opijala, opijalo | |
opijali, opijale, opijala | |
glagolski pridjev pasivni | |
opijan, opijana, opijano | |
opijani, opijane, opijana |