adresírati
adresírati dv. 〈prez. adrèsīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Dv. | |
---|---|
infinitiv | |
adresirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | adresiram |
2. | adresiraš |
3. | adresira |
množina | |
1. | adresiramo |
2. | adresirate |
3. | adresiraju |
futur | |
jednina | |
1. | adresirat ću |
2. | adresirat ćeš |
3. | adresirat će |
množina | |
1. | adresirat ćemo |
2. | adresirat ćete |
3. | adresirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | adresirah |
2. | adresiraše |
3. | adresiraše |
množina | |
1. | adresirasmo |
2. | adresiraste |
3. | adresirahu |
aorist | |
jednina | |
1. | adresirah |
2. | |
3. | |
množina | |
1. | |
2. | |
3. | |
perfekt | |
jednina | |
1. | adresirao sam |
2. | adresirao si |
3. | adresirao je |
množina | |
1. | adresirali smo |
2. | adresirali ste |
3. | adresirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam adresirao |
2. | bio si adresirao |
3. | bio je adresirao |
množina | |
1. | bili smo adresirali |
2. | bili ste adresirali |
3. | bili su adresirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | adresiraj |
množina | |
1. | adresirajmo |
2. | adresirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
adresirajući | |
glagolski prilog prošli | |
adresiravši | |
glagolski pridjev aktivni | |
adresirao, adresirala, adresiralo | |
adresirali, adresirale, adresirala | |
glagolski pridjev pasivni | |
adresiran, adresirana, adresirano | |
adresirani, adresirane, adresirana |
1. | (što) uputiti/upućivati pošiljku na određenu adresu, (na)pisati adresu na pošiljku; nasloviti |
2. | (što komu) pren. namijeniti/namjenjivati, uputiti [uvrede su njemu bile adresirane] |