màndāt
màndāt m 〈G mandáta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | mandat |
| G | mandata |
| D | mandatu |
| A | mandat |
| V | mandate |
| L | mandatu |
| I | mandatom |
| množina | |
| N | mandati |
| G | mandata |
| D | mandatima |
| A | mandate |
| V | mandati |
| L | mandatima |
| I | mandatima |
Definicija
| 1. | ovlaštenje dato komu da može zastupati koga, raditi što u čije ime [na kraju mandata; po isteku mandata; u drugom mandatu] |
| 2. | pravn. pov. isprava administrativnog karaktera koju viša vlast upućuje nižoj, a sadržava naredbu koju treba primijeniti |
| 3. | kolonijalno područje pod posebnom upravom međunarodnih organizacija ili velikih sila |
Etimologija
✧ lat. mandatum ← mandare: dati nekome u ruku, povjeriti
