nàčēti
nàčēti svrš. 〈prez. nȁčnēm, pril. pr. -ēvši, imp. nàčni, aor. nàčēh, prid. rad. nȁčeo, prid. trp. nȁčēt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| načeti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | načnem |
| 2. | načneš |
| 3. | načne |
| množina | |
| 1. | načnemo |
| 2. | načnete |
| 3. | načnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | načet ću |
| 2. | načet ćeš |
| 3. | načet će |
| množina | |
| 1. | načet ćemo |
| 2. | načet ćete |
| 3. | načet će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | načeh |
| 2. | nače |
| 3. | nače |
| množina | |
| 1. | načesmo |
| 2. | načeste |
| 3. | načeše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | načeo sam |
| 2. | načeo si |
| 3. | načeo je |
| množina | |
| 1. | načeli smo |
| 2. | načeli ste |
| 3. | načeli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam načeo |
| 2. | bio si načeo |
| 3. | bio je načeo |
| množina | |
| 1. | bili smo načeli |
| 2. | bili ste načeli |
| 3. | bili su načeli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | načni |
| množina | |
| 1. | načnimo |
| 2. | načnite |
| glagolski prilog prošli | |
| načevši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| načeo, načela, načelo | |
| načeli, načele, načela | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| načet, načeta, načeto | |
| načeti, načete, načeta | |
Definicija
| 1. | (što) a. početi trošiti, upotrebljavati [načeti jabuku] b. meton. biti uzrokom da što počne slabiti, npr. o bolesti i zdravlju [načela ga je bolest] |
| 2. | (koga) pren. razg. početi raditi protiv koga |
Frazeologija
⃟ načeti temu početi raspravljati o nekoj temi
Etimologija
✧ prasl. i stsl. načęti (rus. načát', gluž. načeć) ← na- + ie. *ken-/*kon- (lat. recens: svjež, grč. kainós: nov, svjež)
