nàduti
nàduti (se) svrš. 〈prez. nȁdmēm (se), pril. pr. -ūvši (se), imp. nàdmi (se), prid. rad. nàduo (se), prid. trp. nȁdūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| naduti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nadmem |
| 2. | nadmeš |
| 3. | nadme |
| množina | |
| 1. | nadmemo |
| 2. | nadmete |
| 3. | nadmu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nadut ću |
| 2. | nadut ćeš |
| 3. | nadut će |
| množina | |
| 1. | nadut ćemo |
| 2. | nadut ćete |
| 3. | nadut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | naduh |
| 2. | nadu |
| 3. | nadu |
| množina | |
| 1. | nadusmo |
| 2. | naduste |
| 3. | naduše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | naduo sam |
| 2. | naduo si |
| 3. | naduo je |
| množina | |
| 1. | naduli smo |
| 2. | naduli ste |
| 3. | naduli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam naduo |
| 2. | bio si naduo |
| 3. | bio je naduo |
| množina | |
| 1. | bili smo naduli |
| 2. | bili ste naduli |
| 3. | bili su naduli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nadmi |
| množina | |
| 1. | nadmimo |
| 2. | nadmite |
| glagolski prilog prošli | |
| naduvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| naduo, nadula, nadulo | |
| naduli, nadule, nadula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nadut, naduta, naduto | |
| naduti, nadute, naduta | |
Definicija
| 1. | povećati volumen ubacivanjem, udisanjem ili stvaranjem plina, napuhnuti (se) |
| 2. | postati umišljen, nadmen, tašt |
Etimologija
✧ na- + prasl. *dẍti: puhati (rus. dut', češ. douti), lit. dumti ← ie. *dhem-/dhm- (skr. dhamati, srvnjem. dampf: para)
