lèksēm
lèksēm m 〈G lekséma〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | leksem |
| G | leksema |
| D | leksemu |
| A | leksem |
| V | lekseme |
| L | leksemu |
| I | leksemom |
| množina | |
| N | leksemi |
| G | leksema |
| D | leksemima |
| A | lekseme |
| V | leksemi |
| L | leksemima |
| I | leksemima |
Definicija
lingv.
| 1. | riječ kao strukturna činjenica nekog jezika [kuće + vlasnik ← kućevlasnik] |
| 2. | dio riječi koji nosi njezino osnovno značenje, najmanja leksička jezična jedinica ili morfem [stan u riječima stanar, stanovati, stanovnik, stanovnici] |
Etimologija
✧ vidi lèksija
