ludírati se
ludírati se nesvrš. 〈prez. lùdīrām se, pril. sad. -ajūći se, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
ludirati | |
prezent | |
jednina | |
1. | ludiram |
2. | ludiraš |
3. | ludira |
množina | |
1. | ludiramo |
2. | ludirate |
3. | ludiraju |
futur | |
jednina | |
1. | ludirat ću |
2. | ludirat ćeš |
3. | ludirat će |
množina | |
1. | ludirat ćemo |
2. | ludirat ćete |
3. | ludirat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | ludirah |
2. | ludiraše |
3. | ludiraše |
množina | |
1. | ludirasmo |
2. | ludiraste |
3. | ludirahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | ludirao sam |
2. | ludirao si |
3. | ludirao je |
množina | |
1. | ludirali smo |
2. | ludirali ste |
3. | ludirali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam ludirao |
2. | bio si ludirao |
3. | bio je ludirao |
množina | |
1. | bili smo ludirali |
2. | bili ste ludirali |
3. | bili su ludirali |
imperativ | |
jednina | |
2. | ludiraj |
množina | |
1. | ludirajmo |
2. | ludirajte |
glagolski prilog sadašnji | |
ludirajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
ludirao, ludirala, ludiralo | |
ludirali, ludirale, ludirala |