lúpiti
lúpiti (što) nesvrš. 〈prez. lẉpīm, pril. sad. lúpēći, gl. im. lúpljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| lupiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | lupim |
| 2. | lupiš |
| 3. | lupi |
| množina | |
| 1. | lupimo |
| 2. | lupite |
| 3. | lupe |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | lupljen ću |
| 2. | lupljen ćeš |
| 3. | lupljen će |
| množina | |
| 1. | lupljen ćemo |
| 2. | lupljen ćete |
| 3. | lupljen će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | lupljah |
| 2. | lupljaše |
| 3. | lupljasmo |
| množina | |
| 1. | lupljaste |
| 2. | lupljahu |
| 3. | lupit |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | lupio sam |
| 2. | lupio si |
| 3. | lupio je |
| množina | |
| 1. | lupili smo |
| 2. | lupili ste |
| 3. | lupili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam lupio |
| 2. | bio si lupio |
| 3. | bio je lupio |
| množina | |
| 1. | bili smo lupili |
| 2. | bili ste lupili |
| 3. | bili su lupili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lupimo |
| množina | |
| 1. | lupite |
| 2. | lupeći |
| glagolski prilog sadašnji | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| lupio, lupila, lupilo | |
| lupili, lupile, lupila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| lupljena, lupljeno, lupljeni | |
| lupljene, lupljena, lupi | |
Definicija
skidati površinski sloj ili lupinu čega; guliti, ljuštiti
Etimologija
✧ v. lȕpiti (u značenju: ljuštiti)
