lúnjati
lúnjati () nesvrš. 〈prez. lẉnjām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| lunjati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | lunjam |
| 2. | lunjaš |
| 3. | lunja |
| množina | |
| 1. | lunjamo |
| 2. | lunjate |
| 3. | lunjaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | lunjat ću |
| 2. | lunjat ćeš |
| 3. | lunjat će |
| množina | |
| 1. | lunjat ćemo |
| 2. | lunjat ćete |
| 3. | lunjat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | lunjah |
| 2. | lunjaše |
| 3. | lunjaše |
| množina | |
| 1. | lunjasmo |
| 2. | lunjaste |
| 3. | lunjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | lunjao sam |
| 2. | lunjao si |
| 3. | lunjao je |
| množina | |
| 1. | lunjali smo |
| 2. | lunjali ste |
| 3. | lunjali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam lunjao |
| 2. | bio si lunjao |
| 3. | bio je lunjao |
| množina | |
| 1. | bili smo lunjali |
| 2. | bili ste lunjali |
| 3. | bili su lunjali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lunjaj |
| množina | |
| 1. | lunjajmo |
| 2. | lunjajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| lunjajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| lunjao, lunjala, lunjalo | |
| lunjali, lunjale, lunjala | |
Definicija
besciljno lutati; klatariti se, potucati se, tumarati
