rítati se
rítati se nesvrš. 〈prez. rȋtām se, pril. sad. -ajūći se, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ritati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ritam |
| 2. | ritaš |
| 3. | rita |
| množina | |
| 1. | ritamo |
| 2. | ritate |
| 3. | ritaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ritat ću |
| 2. | ritat ćeš |
| 3. | ritat će |
| množina | |
| 1. | ritat ćemo |
| 2. | ritat ćete |
| 3. | ritat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ritah |
| 2. | ritaše |
| 3. | ritaše |
| množina | |
| 1. | ritasmo |
| 2. | ritaste |
| 3. | ritahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ritao sam |
| 2. | ritao si |
| 3. | ritao je |
| množina | |
| 1. | ritali smo |
| 2. | ritali ste |
| 3. | ritali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ritao |
| 2. | bio si ritao |
| 3. | bio je ritao |
| množina | |
| 1. | bili smo ritali |
| 2. | bili ste ritali |
| 3. | bili su ritali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ritaj |
| množina | |
| 1. | ritajmo |
| 2. | ritajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ritajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ritao, ritala, ritalo | |
| ritali, ritale, ritala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ritan, ritana, ritano | |
| ritani, ritane, ritana | |
Definicija
snažno zamahivati nogama, udarati nogama [konj se rita; dijete se počelo ritati]
Etimologija
✧ samo južnoslavenski (slov. ritati, bug. ritam) ≃ v. rinuti
