režentávati
režentávati (što) nesvrš. 〈prez. režèntāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
režentavati | |
prezent | |
jednina | |
1. | režentavam |
2. | režentavaš |
3. | režentava |
množina | |
1. | režentavamo |
2. | režentavate |
3. | režentavaju |
futur | |
jednina | |
1. | režentavat ću |
2. | režentavat ćeš |
3. | režentavat će |
množina | |
1. | režentavat ćemo |
2. | režentavat ćete |
3. | režentavat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | režentavah |
2. | režentavaše |
3. | režentavaše |
množina | |
1. | režentavasmo |
2. | režentavaste |
3. | režentavahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | režentavao sam |
2. | režentavao si |
3. | režentavao je |
množina | |
1. | režentavali smo |
2. | režentavali ste |
3. | režentavali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam režentavao |
2. | bio si režentavao |
3. | bio je režentavao |
množina | |
1. | bili smo režentavali |
2. | bili ste režentavali |
3. | bili su režentavali |
imperativ | |
jednina | |
2. | režentavaj |
množina | |
1. | režentavajmo |
2. | režentavajte |
glagolski prilog sadašnji | |
režentavajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
režentavao, režentavala, režentavalo | |
režentavali, režentavale, režentavala | |
glagolski pridjev pasivni | |
režentavan, režentavana, režentavano | |
režentavani, režentavane, režentavana |