rȋntati
rȋntati () nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| rintati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | rintam |
| 2. | rintaš |
| 3. | rinta |
| množina | |
| 1. | rintamo |
| 2. | rintate |
| 3. | rintaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | rintat ću |
| 2. | rintat ćeš |
| 3. | rintat će |
| množina | |
| 1. | rintat ćemo |
| 2. | rintat ćete |
| 3. | rintat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | rintah |
| 2. | rintaše |
| 3. | rintaše |
| množina | |
| 1. | rintasmo |
| 2. | rintaste |
| 3. | rintahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | rintao sam |
| 2. | rintao si |
| 3. | rintao je |
| množina | |
| 1. | rintali smo |
| 2. | rintali ste |
| 3. | rintali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam rintao |
| 2. | bio si rintao |
| 3. | bio je rintao |
| množina | |
| 1. | bili smo rintali |
| 2. | bili ste rintali |
| 3. | bili su rintali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | rintaj |
| množina | |
| 1. | rintajmo |
| 2. | rintajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| rintajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| rintao, rintala, rintalo | |
| rintali, rintale, rintala | |