samoostvarénje
samoostvarénje ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | samoostvarenje |
| G | samoostvarenja |
| D | samoostvarenju |
| A | samoostvarenje |
| V | samoostvarenje |
| L | samoostvarenju |
| I | samoostvarenjem |
| množina | |
| N | samoostvarenja |
| G | samoostvarenja |
| D | samoostvarenjima |
| A | samoostvarenja |
| V | samoostvarenja |
| L | samoostvarenjima |
| I | samoostvarenjima |
Definicija
psih. najviši stupanj razvoja osobe u kojem ona postiže duhovnu samostalnost, otpornost prema vanjskim pritiscima, izraženu emocionalnu inteligenciju, zauzetost za dobrobit društva i sl.
