pròliti
pròliti svrš. 〈prez. prȍlijēm, pril. pr. -īvši, imp. pròlīj, prid. trp. prolìven/prȍlīt jez. knjiž.〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prolijem |
| 2. | proliješ |
| 3. | prolije |
| množina | |
| 1. | prolijemo |
| 2. | prolijete |
| 3. | proliju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prolit ću |
| 2. | prolit ćeš |
| 3. | prolit će |
| množina | |
| 1. | prolit ćemo |
| 2. | prolit ćete |
| 3. | prolit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prolih |
| 2. | proli |
| 3. | proli |
| množina | |
| 1. | prolismo |
| 2. | proliste |
| 3. | proliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prolio sam |
| 2. | prolio si |
| 3. | prolio je |
| množina | |
| 1. | prolili smo |
| 2. | prolili ste |
| 3. | prolili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prolio |
| 2. | bio si prolio |
| 3. | bio je prolio |
| množina | |
| 1. | bili smo prolili |
| 2. | bili ste prolili |
| 3. | bili su prolili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prolij |
| množina | |
| 1. | prolijmo |
| 2. | prolijte |
| glagolski prilog prošli | |
| prolivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prolio, prolila, prolilo | |
| prolili, prolile, prolila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| proliven / prolit, prolivena / prolita, proliveno / prolito | |
| proliveni / proliti, prolivene / prolite, prolivena / prolita | |
Definicija
| 1. | (što) izbaciti tekućinu iz posude; isprazniti tekućinu iz posude; izliti |
| 2. | (se) raširiti se na sve strane, po površini |
Frazeologija
⃟ proliti krv izazvati krvoproliće, ubiti;
proliti (svoju) krv žrtvovati život boreći se u ratu;
proliti suze oplakati, zaplakati;
smućkaj pa prolij (šuć-muć pa prolij) nema od toga ništa
proliti (svoju) krv žrtvovati život boreći se u ratu;
proliti suze oplakati, zaplakati;
smućkaj pa prolij (šuć-muć pa prolij) nema od toga ništa
Etimologija
✧ pro-4 + v. liti
