proìzlaziti
proìzlaziti (iz čega) nesvrš. 〈prez. -azīm, pril. sad. -azēći, gl. im. -ažēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proizlaziti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proizlazim |
| 2. | proizlaziš |
| 3. | proizlazi |
| množina | |
| 1. | proizlazimo |
| 2. | proizlazite |
| 3. | proizlaze |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proizlazit ću |
| 2. | proizlazit ćeš |
| 3. | proizlazit će |
| množina | |
| 1. | proizlazit ćemo |
| 2. | proizlazit ćete |
| 3. | proizlazit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | proizlažah |
| 2. | proizlažaše |
| 3. | proizlažaše |
| množina | |
| 1. | proizlažasmo |
| 2. | proizlažaste |
| 3. | proizlažahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proizlazio sam |
| 2. | proizlazio si |
| 3. | proizlazio je |
| množina | |
| 1. | proizlazili smo |
| 2. | proizlazili ste |
| 3. | proizlazili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proizlazio |
| 2. | bio si proizlazio |
| 3. | bio je proizlazio |
| množina | |
| 1. | bili smo proizlazili |
| 2. | bili ste proizlazili |
| 3. | bili su proizlazili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proizlazi |
| množina | |
| 1. | proizlazimo |
| 2. | proizlazite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| proizlazeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proizlazio, proizlazila, proizlazilo | |
| proizlazili, proizlazile, proizlazila | |
Etimologija
✧ vidi proìzīći
