proponírati
proponírati (što, komu) dv. 〈prez. propònīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proponirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proponiram |
| 2. | proponiraš |
| 3. | proponira |
| množina | |
| 1. | proponiramo |
| 2. | proponirate |
| 3. | proponiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proponirat ću |
| 2. | proponirat ćeš |
| 3. | proponirat će |
| množina | |
| 1. | proponirat ćemo |
| 2. | proponirat ćete |
| 3. | proponirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | proponirah |
| 2. | proponiraše |
| 3. | proponiraše |
| množina | |
| 1. | proponirasmo |
| 2. | proponiraste |
| 3. | proponirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | proponirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proponirao sam |
| 2. | proponirao si |
| 3. | proponirao je |
| množina | |
| 1. | proponirali smo |
| 2. | proponirali ste |
| 3. | proponirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proponirao |
| 2. | bio si proponirao |
| 3. | bio je proponirao |
| množina | |
| 1. | bili smo proponirali |
| 2. | bili ste proponirali |
| 3. | bili su proponirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proponiraj |
| množina | |
| 1. | proponirajmo |
| 2. | proponirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| proponirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| proponiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proponirao, proponirala, proponiralo | |
| proponirali, proponirale, proponirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| proponiran, proponirana, proponirano | |
| proponirani, proponirane, proponirana | |
Definicija
usmeno ili pismeno dati/davati prijedlog; dati ideju što da se radi; predložiti/predlagati
Etimologija
✧ njem. proponieren ← lat. proponere: izložiti, predlagati
